اول-  سلام هیچ وقت برام معنی نشد.

دوم- سال جدید آغاز شد. با کلام هایی از جناح های متفاوت. از افراد مختلف. مثبت و منفی. کوتاه و طولانی. تفاوت هایی که فقط در رسانه های جمعی جایی برای بحث کردن دارن.

سوم- امسال هم نامگذاری شد. و مهر تاییدی زد بر روندی که احتمالش رو می دادم پی بره: 1388- سال اصلاح الگو مصرف 1389- سال کار مضاعف 1390- صبر مضاعف  1391- قبر مضاعف 1392- این سال سالیه که دیگه احتیاجی به نام گذاری نداره، چون ایران متروکه شده.

چهارم- به نظر میاد، جناح سبز نیاز به استراحت داره. مبارزه های زیادی کرده. خشم خودش رو تا حدی خالی کرده که بتونه کنترلش کنه. حالا وقت تفکره، وقت استراتژی. وقت مطلع سازی. وقت اینه که بجای تصمیم های عجولانه، بجای قیام های مملو از خشم، به راهمون نگاه کنیم و با آینده نگری بیشتر به مبارزاتمون ادامه بدیم. بجای مبارزه با برادرمون، سعی کنیم برادرمون رو در مبارزمون شریک کنیم، یا حتی ذهنمون رو باز کنیم تا شاید راه درست رو از کسی که تا کنون باهاش مخالف بودیم پیدا کنیم.

پنجم - راه های مختلفی برای کشف واقعیت هست. اما هیچ کدومشون با جنگ و دعوا مسیر نمی شن. حتی با دشمنمون هم باید با احترام رفتار کنیم. چه بسا که همین آدمی که اسمش رو دشمنمون گذاشتیم برادرمون باشه.

ششم - sunbath hangover اثری از goodbyebyesunday :


هفتم- آهنگی به اسم try honesty از billy talent ، که می تونید از اینجا دانلود کنید.

1 نظرات:

    فکر می کردم دیگه نمیای،
    فکر می کردم از ایستگاه مترو رفتی جای دیگه، مثلا گوشه پارکی، کنار کافه ای یا جایی مثل اینا...